ديروز رفتم سر عمل سزارين(C/S). با بدبختي و نگاه هاي چپ چپ و اينكه: «آقا شما چي كاري اي اينجا؟» «آقا سر راهي! برو كنار!» و از اين حرف ها! حتي پرستاره مي گفت تو با اجازه ي كي اومدي تو كه دكتر عباسيان (رزيدنت) به دادم رسيد. خلاصه. خانمي بود گراويد 2 پارا يك كه ديابت، هيپوتيروئيدي و سندرم بهجت داشت. بچه 4000 گرمي پسر با آپكار 9 از 10 به دنيا آورد. امروز هم دوباره رفتم NVD. با اينكه پرزنتاسيون بچه سفاليك بود اما از فورسپس استفاده كردند براي در آوردنش. مي گفتند اوت لت تنگ دارد. خانم دكتر فلاحيان آمده بود و رزدينت ها گوش تا گوش صف كشيده بودند براي ديدن فورسپس. يه دختر كوچولو را به هر زوري بود كشيدند بيرون. بعد رفتم بخش پرونده‌ي عمل ديروز را مطالعه كردم و خواستم بياورم و ازش كپي بگيرم كه منشي بخش نگذاشت! دكتر فلاحيان گفته بود كه ريپورتش كنيم. اگر چه چندان هم قابل ارايه نيست ولي خوب براي من خوب است. حالا ببينم چه كار بايد بكنم...